Ουρολογικό Σύνδρομο της Γάτας (FUS)

Εμφανίζεται κυρίως σε στειρωμένους αρσενικούς γάτους. Η ουρήθρα φράζει από άλατα στρουμβίτη με αποτέλεσμα διαταραχές στην ούρηση,συχνοουρία ή δυσουρία δηλαδή δυσκολία στην ούρηση, πολλές φορές αιματουρία ακόμα και μερική ή πλήρη κατακράτηση του ούρου λόγω έμφραξης της ουρήθρας. Είναι πολύ σοβαρή κατάσταση και πρέπει να γίνει άμεσα απόφραξη της ουρήθρας και να χορηγηθούν αντιβιοτικά.

Παράγοντες που σχετίζονται με την πυκνότητα του ούρου, μεταβολές στο PH και την παρουσία αλάτων στρουμβίτη θεωρούνται ως οι κύριοι αιτιολογικοί παράγοντες για την εμφάνιση του συνδρόμου. Διατροφή, διάφορα φάρμακα, ουρολοιμώξεις είναι δυνατόν να δημιουργήσουν τις προυποθέσεις για την εμφάνιση του. Το όξινο PH ευνοεί τη διάλυση του στρουμβίτη σε αντίθεση με το αλκαλικό περιβάλλον όπου κρυσταλλοποιείται. Όσον αφορά τη διατροφή είναι πλέον γνωστό ότι μετά από κάθε γεύμα τα ούρα τείνουν να γίνουν αλκαλικά,μάλιστα η αλκαλικότητα διαρκεί έως και 8 ώρες μετά το γεύμα. Άρα τα πολλά και μικρά γεύματα έχουν ως αποτέλεσμα τα ούρα να τείνουν να γίνουν αλκαλικά όλο το 24ωρο. Η διατροφή των ζώων αποκλειστικά με ξηρή τροφή έχει ενοχοποιηθεί για την εμφάνιση του συνδρόμου. Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια έχει βελτιωθεί κατά πολύ η ποιότητα αυτών των τροφών. Τροφές πλούσιες σε μαγνήσιο (Mg++) ευνοούν την αύξηση της συγκέντρωσης των κρυστάλλων στα ούρα,για αυτό και θα πρέπει να αποφεύγονται.
Οι συνθήκες διαβίωσης θεωρούνται και αυτές ότι μπορούν να συμβάλλουν στην εμφάνιση του συνδρόμου. Οι περισσότερες περιπτώσεις, αφορούν ζώα που ζούν αποκλειστικά μέσα στο σπίτι, άρα με μικρή κινητικότητα που έχει σαν αποτέλεσμα την όχι τόσο συχνή ούρηση η οποία οδηγεί σε μεγαλύτερη συμπύκνωση του ούρου.

Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε ότι η διατροφή (τροφές πλούσιες σε μαγνήσιο), η μειωμένη παραγωγή ούρου και η αλκαλοποίηση του, είναι οι κυριότεροι παράγοντες για την εμφάνιση του συνδρόμου.

Συμπτώματα

Συχνοουρία με αποβολή συνήθως μικρών ποσοτήτων ούρων(μικροί σβώλοι στην άμμο), δυσουρία πολλές φορές με πόνο (φωνές του γάτου κατά την διάρκεια της ούρησης θα πρέπει να μας θορυβήσουν), κάποιες φορές ούρηση εκτός αμμολεκάνης, αιματουρία. Στην περίπτωση που υπάρχει έμφραξη της ουρήθρας, άρα και κατακράτηση των ούρων, μπορεί να διαπιστωθεί πρήξιμο χαμηλά στην περιοχή της κοιλιάς. Σε πιο προχωρημένη κατάσταση έχουμε την εμφάνιση ανορεξίας, κατάπτωσης, εμετών. Στη χειρότερη περίπτωση το ζώο πέφτει σε κώμα (ουραιμικό κώμα).

Θεραπεία

Η θεραπεία είναι ανάλογη με την κλινική εικόνα του ζώου. Σε ζώα που δεν έχει γίνει έμφραξη της ουρήθρας η αγωγή περιλαμβάνει:

- Διακοπή χορήγησης ξηρής τροφής
- Αύξηση της πρόσληψης ύδατος για την ελάττωση της πυκνότητας του ούρου.
- Χορήγηση οξινοποιητών του ούρου.

Στα ζώα με έμφραξη της ουρήθρας μπαίνει καθετήρας. Όταν η εισαγωγή καθετήρα είναι αδύνατη, αδειάζεται η ουροδόχος κύστη με παρακέντηση και το ζώο χειρουργείται.

Αυτό που πρέπει να γίνει σαφές είναι ότι η διατροφή του ζώου θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο χαμηλή σε περιεκτικότητα μαγνησίου(Mg++). Εδώ αξίζει να τονίσουμε ότι τα εμφιαλωμένα νερά είναι συνήθως πλούσια σε μέταλλα και μαγνήσιο για αυτό και θα πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί στην επιλογή του εμφιαλωμένου νερού, όταν αυτό είναι απαραίτητο (περιοχές με ακατάλληλο νερό βρύσης), κοιτώντας πάντα τις τιμές του μαγνησίου.

Πηγή:
http://www.acrobase.gr/showthread.php?t=128036
http://www.attikovet.gr/portal/index...mp;amp;catid=2